Δεν υπάρχει άνθρωπος πάνω στη γη που δεν έχει δοκιμάσει να τραγουδήσει μόνος του. Όμως πόσοι από αυτούς τολμούν να τραγουδήσουν μπροστά σε φίλους ή ακόμα και στην ίδια τους την οικογένεια;

Ο φόβος της έκθεσης είναι πολύ συχνός. Ειδικά όταν θέλουμε να τραγουδήσουμε μπροστά σε κόσμο ερχόμαστε σε επαφή μαζί του αν είμαστε έστω και λίγο ντροπαλοί. Παραλύουμε… το σώμα παγώνει, η φωνή τρέμει και ίσα που ακούγεται και το στόμα δεν ανοίγει για να βγουν οι σωστοί ήχοι … (Το ίδιο συμβαίνει και όταν είμαστε σε φάση αναζήτησης εργασίας, μιας αγάπης πολύ σημαντικής για εμάς, και ίσως μιας μοναδικής ευκαιρίας που θα αλλάξει τη ζωή μας.)

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να ξεπεράσουμε το φόβο της έκθεσης στο τραγούδι. Αυτό το βαρύ συναίσθημα μας κρατάει εγκλωβισμένους στις μικρές απαιτήσεις, στα λίγα, στην απογοήτευση και την αίσθηση ανικανότητας αλλά μας κρατάει και μακριά από το να ακούσουμε τον εαυτό μας, τις ανάγκες μας, την αξία μας και τη χαρά που εν γένει εμπεριέχουμε στα κύτταρά μας.

Ο Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ είχε πει: «Κανένα δέντρο δεν μπορεί να φτάσει στον παράδεισο, αν οι ρίζες του δεν φτάσουν μέχρι την κόλαση».

Ξεκινώντας από τη εμπειρία μου, έχοντας διαγωνιστεί σε εκατοντάδες οντισιόν και μάλιστα αρκετά σπουδαίες, γνωρίζω πολύ καλά το συναίσθημα της έκθεσης και του φόβου αυτής. Το έχω νιώσει στο πετσί μου όλοι οι ακροατές να περιμένουν από μένα να κάνω «το λάθος» και να φοβάμαι αν θα τα καταφέρω, αν θα πετύχω τον στόχο μου που δεν ήταν άλλος από το να έχω δουλειά για μία σεζόν.

Επίσης έχω υπάρξει και στον αντίποδα, δηλαδή, να είμαι αυτή που οι άλλοι φοβούνται να τραγουδήσουν μπροστά μου και άλλοτε να τα λένε καλά και άλλοτε όχι! Και ενώ ξέρεις ότι είναι καλλίφωνοι, οι ίδιοι να κατακρίνουν τον εαυτό τους, να σκύβουν το κεφάλι, να ντρέπονται γιατί δεν τα κατάφεραν. Πόσες φορές δεν το έχω δει το έργο!

Θα σας πω μερικούς τρόπους για να ξεπεράσετε τον φόβο της έκθεσης έτσι ακριβώς όπως ευμβουλεύω και τους αγαπημένους μου μαθητές .

Τυπική προετοιμασία

1. Φροντίδα της φωνής, ενυδάτωση και ηρεμία
2. Εστίαση στην αναπνοή
3. Βρες το κατάλληλο τραγούδι για το στυλ και την ποιότητα της φωνής σου
4. Τραγούδησε το στην σωστή τονικότητα και στον σωστό τέμπο για σένα
5. Επιμελήσου τις λεπτομέρειες του τραγουδιού περισσότερες φορές
6. Ακριβώς πριν το πεις, οραματίσου ότι είσαι μόνος σου και τραγουδάς

Ουσιαστική προετοιμασία

1. Στείλε πίσω νοερά όλα τα «Σκάσε και βούλωσέ το” μαζί με όλες τις σχετικές “παροτρύνσεις” που έχεις δεχτεί από μικρό παιδί και σε έκαναν να νιώθεις μικρός και ενοχλητικός.
2. Παράτα κάθε χειραγώγηση του τύπου «εγώ ξέρω καλύτερα από σένα, άστο πάνω μου, η κοίτα πως το κάνω εγώ». Αυτές σε έβαλαν στην άκρη και από πρωταγωνιστή της ζωής σου σε έκαναν κομπάρσο
3. Απομάκρυνε κάθε υποτιμητικό σχόλιο, έκφραση, επίθεση, όπως και κάθε διδαχή που σε τοποθέτησε στην αναξιότητα και στη μιζέρια ως παιδί ενός κατώτερου θεού.
4. Διώξε κάθε εκφοβισμό, κακοποίηση, βιασμό ψυχικό και σωματικό που σε έμαθε να ζεις στην ανοχή και την ενοχή.

Εντατική προετοιμασία

1. Επέτρεψε στον εαυτό σου να τραγουδήσει ακόμα και λάθος, ακόμα και σιγά. Απλά τραγούδα και άκου το πως! Αυτό και μόνο θα σε βγάλει από τη δύσκολη θέση
2. Άσε τους ανθρώπους που σε αγαπούν να χαρούν με τα τραγούδια σου και να τραγουδήσουν μαζί σου
3. Φρόντισε να εμπιστευτείς την διαδικασία.
4. Χόρεψε, κούνα τα χέρια και τα πόδια σου ρυθμικά. Αυτό θα αναπτύξει τη δύναμη και θα σε βοηθήσει να εμπιστευτείς τον εαυτό σου όλο και περισσότερο
5. Ξεκίνα μαθήματα τραγουδιού ή μπες σε μία χορωδία ξεκίνα να ζεις και άσε τον αναλυτικό σου νου στην άκρη.

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη ζούμε ανούσια στο μικρό, στο λίγο στον περιορισμό.   

Όλοι οι άνθρωποι γεννηθήκαμε μέσα στη μουσική. Από τη μήτρα της μητέρας μας πρωτοακούσαμε μελωδίες και ρυθμούς και κυρίως αυτόν της καρδιάς της. Στην βρεφική μας ηλικία παίξαμε με κύμβαλα, ακούσαμε νανουρίσματα, παιχνιδιάρικες φωνές και παιδικά τραγουδάκια. Στο νηπιαγωγείο και αργότερα στην εφηβική μας ηλικία συνδέσαμε τον πρώτο μας έρωτα με ένα τραγούδι της εποχής. Μέχρι τώρα υπάρχουμε μέσα στα τραγούδια και η μουσική μας συνδέει με τις αναμνήσεις μας αλλά και με τα όνειρά μας.

Το τραγούδι ξυπνάει αισθήσεις, κινητοποιεί και ενδυναμώνει την διάθεση. Δίνει χαρά, έμπνευση και μας συνδέει με τους συνανθρώπους μας.

Έτσι λοιπόν δεν χρειάζεται να βρεις το θάρρος για να ξεπεράσεις κάποιο φόβο. Τo μόνο που χρειάζεται είναι να καλέσεις την παιχνιδιάρικη διάθεση σου και να τραγουδήσεις αυτό που θέλει η ψυχή σου.

Όπου ακούς τραγούδια να πηγαίνεις, οι κακοί δεν τραγουδούν!

Διόνη Καρόκη