Όλες οι σιωπές κι οι λέξεις μου
Αφιερωμένο στην φίλη μου… ξέρει αυτή!
Όλες οι σιωπές μου, με έκαναν καλό παιδί στην κοινωνία, εργατική, συνεργάσιμη, καλή σύζυγο και μαμά
Όλες οι σιωπές μου, έκαναν τους γονείς μου ευτυχείς, τους φίλους μου να με αγαπούν, το συζυγό μου “οικογενειάρχη” και τα παιδιά μου ασφαλή.
Όλες οι σιωπές μου, έκαναν τα αδέρφια μου νταήδες, το θείο μου βιαστή, τους δασκάλους μου κακοποιητές
Όλες οι σιωπές μου, που τις κατάπια, τις πήρα μαζί μου σε φορτίο ασήκωτο, βάρος, λίπος μαζί με περιφρόνηση μια μίξη.
Όλες οι σιωπές μου, με έκαναν να θυμώσω, να φοβάμαι, να ντρέπομαι, να λυπάμαι για μένα.
Όλες οι σιωπές μου, με έφεραν στην απόγνωση, στην αυταπάτη, στην αηδία του εαυτού μου.
Όλες οι σιωπές μου, με έπνιξαν, με φίμωσαν, με έδεσαν στο ψέμα.Όλες οι σιωπές μου, με έκαναν ευάλωτη, θύμα, μικρή, λίγη.
Όλες οι σιωπές μου, με πίεσαν, με εγκλώβισαν, με έλιωσαν… οδοστρωτήρας!
Όλες οι σιωπές μου, μου επιτέθηκαν, με υποτίμησαν, με απέβαλαν, με εξόρισαν στο τίποτα.
Όλες οι σιωπές μου , με αρρώστησαν, έγιναν αλλεργίες, ιοί και παράσιτα, σαράκι που με κατατρώει λίγο λίγο.
Όλες οι σιωπές μου, με κάνουν να νιώθω τρελή, ανεξέλεγκτη, μανιακή, δολοφόνος του εαυτού μου.Με μισώ!
Όλες οι σιωπές μου, γίναν θηρία που κατατρώνε τη σάρκα και το μυαλό μου
Όλες οι σιωπές μου, με καταστρέφουν, με μισούν, με καταδιώκουν μερες και νύχτες, υποσκάπτουν τον λάκκο μου, με θανατώνουν σιγά- σιγά .
Όλες οι σιωπές μου, μου κλείνουν τον αέρα, μου καίνε τα σωθικά, με κομματιάζουν.
Όλες οι σιωπές μου, γίναν κραυγή, ουρλιαχτό και πόνος αβάσταχτος
Όλες οι σιωπές μου, γίναν οι μοίρες μου, οι κλαίουσες, πάνω από μένα κάθε λεπτό πενθούν για μένα.
Όλες οι σιωπές μου, παίζουν με την ζωή μου.
Φοβάμαι να μιλήσω…
Φοβάμαι να αντιταχθώ
Φοβάμαι να υπάρχω , να συνυπάρχω, να αγαπώ εμένα … το ξέρω φταίω, μα όσο φταίω τόσο πιο δύσκολο μου είναι …
Ήρθε η ώρα να σπάσω τις σιωπές μου.
Να δώσω φωνή στα συναισθήματά μου, να επιτρέψω στον εαυτό μου να υπάρξει, να υπάρξω αληθινά. Γιατί η σιωπή μπορεί να είναι βαρύ φορτίο, αλλά η φωνή μου, η αλήθεια μου, μπορεί να είναι το κλειδί που θα με ελευθερώσει.
Ναι όσο κι αν φοβάμαι παίρνω το θάρρος της επιλογής μου κι επιλέγω να μιλήσω, όποιο κι αν είναι το αντίτιμο … για να αγαπήσω εμένα ακόμα κι αν κανείς δεν με αγαπά!
Ναι επιλέγω να μιλήσω … για να απελευθερώσω την ψυχή μου και να ξαναβρώ την εσωτερική μου ισορροπία.
Θα αντικαταστήσω τις σιωπές με λέξεις, τις λέξεις με δύναμη και την δύναμη με αγάπη για εμένα … γιατί το αξίζω.
Αξίζω να ζω ελεύθερη, αληθινή και πλήρης.
